flaying
Cara
www.walletwmazon.com
2017-06-08 15:49:00
Charpter 1: HAND FLAYING
Charpter 2: MACHINE FLAYING
In sommige gevallen zijn huiden onderdeel van de voedselketen, en mensen eten eigenlijk huiden of huiden. In Indonesië eten mensen voorverwerkte huiden als krupuk. In Ghana eten mensen gedroogde kameelhuidjes en in Mexicaans gebakken varkenshuid is een lokale delicatesse. In het algemeen worden ze echter teruggekregen van het geslachte dier voor andere doeleinden dan voedsel. Nadat het dier is gedood, is de eerste operatie het verwijderen van de huid of de huid. Dit heet hotflaying, omdat het karkas nog warm is. Dit heeft zowel praktische en hygiënische redenen, ook al zijn er in de VS veel karkassen ongeschoond wanneer ze over grote afstanden in gekoelde treinwagens moeten reizen naar plaatsen waar de waarde van het vlees hoger is dan in andere plaatsen. Verwijdering van de huid in dit geval wordt koude flaying genoemd. Koude flaying vereist meer kracht en schaadt normaal gesproken het huid of de huid, of in zijn geheel verstoort de vezelstructuur van de huiden. Flaying moet zo goed mogelijk gedaan worden. Gaten of diepe snijplaten van flaying kniften verminderen de waarde van een huid of huid, dus om de hoogste waarde voor een huid of huid te verkrijgen, moet de flaying met zorg worden uitgevoerd.
HAND FLAGEN
Alvorens mechanisatie werd alle flaying met de hand gedaan. Het verwijderen van de huid of huid is een operatie die in veel gebieden door de traditie wordt geregeerd. In veel landen worden kleine vellen met de hand getrokken van een ophangend karkas, wat resulteert in een huid die zich voordoet als een soort buis, die u kunt vergelijken met een coverall. Het trekken van een huid met de hand produceert een vrij goede kwaliteit flay.
Met grote dieren of kleine dieren (kalf), waarvan de huid bijzonder stevig aan het vlees is bevestigd, is dit niet mogelijk, en men moet met behulp van een mes flayen. Het mes is zowel een bruikbaar en gevaarlijk hulpmiddel. Als een vleugel weinig aandacht geeft aan wat hij doet, kan hij gemakkelijk schade aan de huid of huid veroorzaken door snijden of gaten te maken. Elke slechte snede en elk gat verminderen de waarde van een schuilplaats. Huiden en vellen met meer dan 10 dieptjes en / of gaten halen zo'n lage prijs, als er helemaal een vraag is, dat het economisch onbereikbaar wordt om dit materiaal te verzamelen en het wordt dan een totaal verlies.
Om de handflaying een beetje minder riskant te maken, zijn speciale flaying messen ontworpen met een ronde, eerder dan een puntige rand, maar tenzij deze worden gebruikt met een bepaalde omschrijving en professionaliteit, garanderen deze speciale messen geen betere flay kwaliteit.
Handflaying wordt gedaan door simpelweg het vuil met een mes los te maken van het vet of vlees van het karkas. Hoe minder vet of vlees is aan de huid of de huid bevestigd, hoe beter het is voor de slager die het vlees verkoopt, omdat het duidelijk is dat de prijs per kilo van een verberg veel minder is dan die van het vlees. Hoe dichterbij het flaying mes aan de huid wordt vastgehouden, hoe fijner het wordt dat er fladschade aan de huid is aangebracht. Uitzondering is gemaakt voor spel, bont, reptiel en andere exotische huiden en vellen, waar de huid het belangrijkste product is en het vlees het bijproduct.
Een typische handflayoperatie van een geit of schapen duurt ongeveer 5 minuten, terwijl bij grote vee er een handflay-operatie ergens tussen 10 en 15 minuten duurt. Snelheid in flaying vergelijkt omgekeerd met flay kwaliteit. Hoe langzamer de flaying wordt uitgevoerd, hoe beter is de kwaliteit, en hypothetisch hoe hoger de prijs is die voor de verhuizing kan worden gehaald. Bij slachthuizen die een aanzienlijke hoeveelheid vee verwerken, maar niet voldoende zijn om een mechanische verhuizing te regelen, kan handflaying worden uitgevoerd met speciaal ontworpen messen (Jarvis messen) die trillen en dus niet makkelijk snijden of gaten als ze goed worden bediend.
Charpter 2: MACHINE FLAYING
In sommige gevallen zijn huiden onderdeel van de voedselketen, en mensen eten eigenlijk huiden of huiden. In Indonesië eten mensen voorverwerkte huiden als krupuk. In Ghana eten mensen gedroogde kameelhuidjes en in Mexicaans gebakken varkenshuid is een lokale delicatesse. In het algemeen worden ze echter teruggekregen van het geslachte dier voor andere doeleinden dan voedsel. Nadat het dier is gedood, is de eerste operatie het verwijderen van de huid of de huid. Dit heet hotflaying, omdat het karkas nog warm is. Dit heeft zowel praktische en hygiënische redenen, ook al zijn er in de VS veel karkassen ongeschoond wanneer ze over grote afstanden in gekoelde treinwagens moeten reizen naar plaatsen waar de waarde van het vlees hoger is dan in andere plaatsen. Verwijdering van de huid in dit geval wordt koude flaying genoemd. Koude flaying vereist meer kracht en schaadt normaal gesproken het huid of de huid, of in zijn geheel verstoort de vezelstructuur van de huiden. Flaying moet zo goed mogelijk gedaan worden. Gaten of diepe snijplaten van flaying kniften verminderen de waarde van een huid of huid, dus om de hoogste waarde voor een huid of huid te verkrijgen, moet de flaying met zorg worden uitgevoerd.
HAND FLAGEN
Alvorens mechanisatie werd alle flaying met de hand gedaan. Het verwijderen van de huid of huid is een operatie die in veel gebieden door de traditie wordt geregeerd. In veel landen worden kleine vellen met de hand getrokken van een ophangend karkas, wat resulteert in een huid die zich voordoet als een soort buis, die u kunt vergelijken met een coverall. Het trekken van een huid met de hand produceert een vrij goede kwaliteit flay.
Met grote dieren of kleine dieren (kalf), waarvan de huid bijzonder stevig aan het vlees is bevestigd, is dit niet mogelijk, en men moet met behulp van een mes flayen. Het mes is zowel een bruikbaar en gevaarlijk hulpmiddel. Als een vleugel weinig aandacht geeft aan wat hij doet, kan hij gemakkelijk schade aan de huid of huid veroorzaken door snijden of gaten te maken. Elke slechte snede en elk gat verminderen de waarde van een schuilplaats. Huiden en vellen met meer dan 10 dieptjes en / of gaten halen zo'n lage prijs, als er helemaal een vraag is, dat het economisch onbereikbaar wordt om dit materiaal te verzamelen en het wordt dan een totaal verlies.
Om de handflaying een beetje minder riskant te maken, zijn speciale flaying messen ontworpen met een ronde, eerder dan een puntige rand, maar tenzij deze worden gebruikt met een bepaalde omschrijving en professionaliteit, garanderen deze speciale messen geen betere flay kwaliteit.
Handflaying wordt gedaan door simpelweg het vuil met een mes los te maken van het vet of vlees van het karkas. Hoe minder vet of vlees is aan de huid of de huid bevestigd, hoe beter het is voor de slager die het vlees verkoopt, omdat het duidelijk is dat de prijs per kilo van een verberg veel minder is dan die van het vlees. Hoe dichterbij het flaying mes aan de huid wordt vastgehouden, hoe fijner het wordt dat er fladschade aan de huid is aangebracht. Uitzondering is gemaakt voor spel, bont, reptiel en andere exotische huiden en vellen, waar de huid het belangrijkste product is en het vlees het bijproduct.
Een typische handflayoperatie van een geit of schapen duurt ongeveer 5 minuten, terwijl bij grote vee er een handflay-operatie ergens tussen 10 en 15 minuten duurt. Snelheid in flaying vergelijkt omgekeerd met flay kwaliteit. Hoe langzamer de flaying wordt uitgevoerd, hoe beter is de kwaliteit, en hypothetisch hoe hoger de prijs is die voor de verhuizing kan worden gehaald. Bij slachthuizen die een aanzienlijke hoeveelheid vee verwerken, maar niet voldoende zijn om een mechanische verhuizing te regelen, kan handflaying worden uitgevoerd met speciaal ontworpen messen (Jarvis messen) die trillen en dus niet makkelijk snijden of gaten als ze goed worden bediend.
Vorige : "Verberg en Huid" Productiegebied